Keuzestressssss
Ja, het is weer DIE tijd.
De tijd van de schoolkeuzes komt eraan! Ik merk het aan de groep8-ers.
Sommigen denken er liever nog niet aan, meestal omdat ze nog niet tevreden zijn over hun huidige scores, sommigen beginnen er al vrolijk over te babbelen want ze voelen zich vol zelfvertrouwen en zijn blij met hun scores en weten welke school ze willen.
Ik weet trouwens niet hoe dat in jouw gemeente geregeld is, maar hier in Den Haag wordt er door de middelbare scholen aardig gescreend welke leerlingen ze aannemen! Maar die stress bespaar ik ze nog even…..
In de gesprekken die ik al die jaren met kinderen uit groep 8 heb gevoerd, en nu weer heb, over welke school ze gaan kiezen gaat het qua woorden alleen maar over het niveau. Helaas ben je nog altijd een loser als je naar Kader gaat en de baas als je VWO aantikt.
Jij, als ouder of leerkracht zal dit wel herkennen en hopelijk, net als ik, blijven herhalen dat je moet doen wat je kan. Dat je na je middelbare school nog allerlei mogelijkheden hebt, ik vertel er ook vaak bij dat de gemiddelde volwassene meestal nog 1 á 2 keer switcht. Of met een studie, of met werk.
Maar vaak zit daar niet de echte pijn, die zit in hem, is mijn ervaring, in het niet voldoen aan een of andere eis die de kinderen aan zichzelf gesteld voelen.
Aan het supereng vinden om naar zo'n andere omgeving te gaan.
Aan het echt-even-helemaal-weg-zijn van zelfvertrouwen, en dus ook de lol om naar een nieuwe school te gaan.
ZELFVERTROUWEN
En aangezien de hersenen van kinderen nog niet ingericht zijn op zichzelf UIT de angst of put te praten schieten sommigen er te hard IN.
Daarom ben ik op enig moment lessen gaan maken juist over die dingen die jouw zelfvertrouwen héél snel weg kunnen slaan.
Dat is uiteindelijk Breakthrough for Teens geworden.
Een training waarin ik de kinderen dingen die jij en ik inmiddels héél normaal vinden omdat wij die in ons leven geleerd heb leer. Aangepast op hun niveau, haalbaar, do-able. Levenslessen. O! werkt dat zo!
Waarbij stillere kinderen leren om wel hun gevoel van "ik hou nu even mijn mond" te vertrouwen maar wel uitgedaagd worden om tóch vaker wat te zeggen.
Ik heb in het verleden de twee stilste meiden van een groep 8 aan het presenteren van de maand afsluiting gekregen, ze hadden een duwtje, even wat veiligheid nodig.
Of de drukkere kinderen die wel wíllen samenwerken maar t lukt nooit echt GOED duidelijk maken wát er in al die herrie bij anderen gebeurt en ze dus meestal eindigen met óf alleen voelen, óf met andere drukke kinderen (geen handige combi bij samenwerken).
En zo kan ik echt uren doorgaan, t klinkt bijna een beetje saai als ik het zo opschrijf, geloof mij, is het niet.
Wil jij jouw kinderen nog dit laatste stuk meegeven?
Kijk op Breakthrough for Teens.
Bel gerust, of laat mij je bellen.
Ik snap t volkomen als je nog vragen hebt en beantwoord ze graag!