Zelf ben ik al een tijd bezig met een paar dingen waarvan ik dacht dat ik ze NOOIT zou doen c.q. kunnen en ik doe ze toch.

Waarom?

Eentje was uit Corona geboren, door de plotselinge stilstand van de samenleving moest ik origineler worden in de vormen van beweging. Ik beweeg al veel, en ging daar vrolijk mee door in de vorm van wandelen. Maar… het was niet meer genoeg. En NOG MEER gaan lopen, daar had ik dan, ook tijdens Corona, geen tijd voor.

En ik ben nog iets anders gaan doen.

Koud douchen, en dan niet even koud na het warm, dat deed ik al vaak. Nee, helemaal koud.

En dat was echt een doorbraak, want ik was er echt van overtuigd dat ik dat nooit zou kunnen of doen. Elke keer als ik mij koud afdouchte kwam er een punt van NEE, NIET DOEN! T was wel lekker, je gaat er lekker van tintelen, maar t was ook NIET LEKKER. Hoe omschrijf je dat, halve paniek.
EN daarvan dacht ik, daar moet ik eens doorheen breken.

En ook dit ben ik gewoon gaan doen. Nou ja, gewoon, ik ben eens opgehouden met wat ik altijd al deed. Adem vastzetten en alvast denken dat het hééél erg koud is.
Dus doorademen, en aan leuke dingen gedacht. Bijvoorbeeld hoe lekker een koude douche is als je uit de sauna komt.

Ik heb er nu mijn modus in, en ik voel absoluut geen weerstand meer. Sterker nog, in het begin douchte ik 2 keer per week warm, nu moet ik er wel eens aan denken.

Maar mijn lijf regeert niet meer met die halve paniek, tuurlijk is het koud en ga ik daar niet 5 minuten non stop onder staan, ik zet de kraan uit bij het inzepen. Zo'n held ben ik dan ook nog wel! Maar, het is oké en daarna voel ik me echt TOP!

Waarom vertel ik dit?

Ik ben 57 kinderen en minimaal 2 volwassenen, oftewel 2 groepen 8, aan het leren dat je meer kan dan je denkt. En dat is ook zo! Elke training zie ik het weer, het ongeloof, de blijdschap, de TROTS en het gegroeide zelfvertrouwen!
Het afrekenen met gedachten die je tegenhouden : "Ik kan HET niet!"!!!
Of: gedachten die jij hebt over wat JIJ denkt dat ANDEREN denken. 

Bij het koud douchen heb ik voor mijzelf de spagaat opgelost. Tussen een idee hebben dat je iets kan! Maar ik vind het ENG!
Ik bedacht me hoe ik er zelf instapte, elke keer weer, en dat ik eens iets anders moest proberen!

Ik vind het belangrijk om mijzelf soms uit te dagen iets te doen waarvan ik denk dat ik het niet kan. Ik leer kinderen dat, dus wie zou ik zijn om kinderen te overtuigen dat ze meer kunnen dan ze denken als ik zelf maar blijf doen wat ik al kan?
Als kind geloofde ik zo iemand zelf niet hoor, ik was en ben daar bijzonder kritisch in.

Wil jij jouw kind ook een positieve steun in de rug geven naar de brugklas?

Ik ga deze zomer de Breakthrough for Teens gedeeltelijk online en offline geven.

Corona heeft mij geleerd dat ik sommige dingen op kan nemen. De dag met een groep samen is superbelangrijk voor de tieners om te ERVAREN dat je meer kan dan je denkt. Door werkvormen, door opdrachten uit te voeren, en als laatste.. door met de blote hand een plank door te slaan.

Op donderdag 9 juli om 19.00 uur geef ik een gratis webinar waarin ik al 3 van de 7 stappen naar een DÓÓrbraak uitleg en je alles vertel over de Breakthrough for Teens.

Die ik tegen mijzelf sprak: Dít wil ik niet meer!
Die ruzies, die onrust om mij heen, dat GEDOE, dat afgeleid worden van de dingen die eigenlijk moet doen.​

Dit-wil-ik-niet-meer

Woorden die ik vaker tegen mijzelf heb gezegd in mijn leven. Maar dit keer ging het over mijn lagere school en de ruzies die mijn meester altijd met ons aan het maken was.
Ik zat op een Monterssori school dus je moest het een en ander zelf regelen. Ik las het liefst!

Rekenen en taal deed ik soms, en als er weer gedoe was dan haakte ik af. Het zette mij in een paniek-stand, thuis was er ook regelmatig ruzie. Dus dan maar lezen!

Maar natuurlijk werkt dit niet. Ik was ook niet de enige die achter begon te lopen in de klas. Dus onze meester moest ons gaan controleren, de manier waarop… Nee. Elke maandagochtend kwam hij met een rode map naast je staan en begon hardop te zeggen wat je allemaal niet had gedaan vorige week en wat je dus deze week moest doen (en dan praatte hij nog met consumptie ook…yech)

Dat werkt niet bij mij.

Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik achter begon te lopen. Niet omdat ik elke maandagochtend die man met die vreselijke rode map naast me had staan, maar omdat ik minder wist dan mijn groepsgenoten. Hmmmmm

En ik vond het écht niet meer leuk in de klas. Wéér ruzie, mag ik weg?
Dat ben ik thuis gaan zeggen, dat ik uit zijn klas wilde naar een andere klas.

En dan komt er natuurlijk een "gesprek"….

Ik vond dat echt super-super-super spannend.
Zo'n gesprek dat "totally akward" begint. Daar zit je dan met z'n allen. Mijn meester was eén en al voorkomendheid en vriendelijkheid. Voordat ik het wist zaten 3 volwassenen over mij te praten. Ik deed ook wel eens dit, ik had ook wel eens zo……           

               ???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

Ik begon me te verdedigen, dit was niet de bedoeling van dit gesprek! Op enig moment komt mijn 6 jaar oudere zus langs. Zij ziet wat er gebeurd en komt naast mij zitten. Zij vertelde de 3 volwassenen dat 3 volwassenen tegen 1 kind niet oké is.
Wat er daarna nog gebeurde, ik weet het echt niet meer. Ik ging een soort van "uit". Ik was super verdrietig en boos, en wilde ook dit niet meer!! Mijn besluit om bij hem uit de klas te gaan was door mij genomen, hoe dan ook.

Hoe ging het verder?

Op enig moment heb ik mijn  tafel gepakt en in een ander lokaal neergezet.
Ik heb mijzelf bijgeklost, geleerd wat een onderwerp in een zin was, geleerd wat ik met die rare breuken moest doen en proeflessen en examens gedaan voor de school waar ik naar toe wilde. Want ik wilde ook iets WEL, dat bleek een enorme motivatie te zijn.

Ik ging naar het HAVO/VWO, doordat ik wel slim ben maar absoluut niet goed weet HOE je moet leren ben ik lekker naar de HAVO gegaan en heb tijdens mijn hele schoolcarrière allerlei andere dingen gedaan, leerlingenbestuur, evenementencommissie etc etc.

Als je je ooit afvraagt waarom ik graag trainingen geef in klassen die niet lekker lopen. Hierin ligt de basis. Ik ben natuurlijk terug gaan kijken toen ik ouder was, wat gebeurde er nou??

Ik zie jou als leerkracht, en dan heb jij ook je mindere momenten, en ik zie de leerlingen, ook met hun dingen.  
Ik zie ook de eventuele blinde vlekken die jullie naar elkaar hebben en elkaar mee lopen te irriteren/blokkeren.

Hoe vaak en hoeveel ook de aandacht naar jongens neigt uit te gaan, jij hebt ook meiden in jouw klas met een leider-rol. En ook hier geldt, zie mijn vorige blog https://www.lefkracht.nl/goede-leiders-en-slechte-leiders/ dat je goede en slechte leidsters hebt onder de meiden.

Bij de slechte meidenleidsters zal je merken dat t gekibbel en gezucht en gesteun tegen en over elkaar hoog is. Rollende ogen, veel non-verbale reacties op 1 persoon.  Veel emotie en misschien heb je oprecht géén idee waar dit nu over gaat, mocht het je gerust stellen, de meiden soms ook niet echt.
Meiden proberen op een andere manier dan jongens om hun peers in hun kamp te krijgen.
De mechanismen zijn hetzelfde; als leider ben je wat stoerder, je bepaalt de norm maar toch gaat 't anders. Daar waar jongens tegen een afwijkende mening even tekeer gaan en de jongen tegen wie dat gebeurd sneller bakzeil zal halen krijg je bij de meiden meer een stempel. En wanneer je dat stempel nou precies weggeveegd hebt…??? En wat de consequenties nou precies zijn? Meestal uitsluiten.

De leidster in jouw klas zal niet altijd met kop en schouders boven het maaiveld uitsteken,dat ligt erg aan haar eigen stijl. Maar je ziet aan de andere meiden dat ze 'sterker' is, dat er op haar gelet wordt als ze iets, bijvoorbeeld tégen een idee van jou, zegt. Ze is sfeer- en gedragbepalend.

Meiden zijn er eerder bij dan jongens om oudere rolmodellen uit hun omgeving en (social) media over te gaan nemen. De leidster zal nieuwe trends introduceren; die ene look, dat andere gebaar. Dat introduceren doet ze eerst bij haar BFF PLUS, daarna bij de andere meiden.

Zo zet je sociaal gedrag, samen iets doen, in als belonings- en machtsmiddel.
Is de look gaaf, de beweging cool dan verhoogt ze haar status enorm.
Hou je vast voor de back-fire, als ze iets 'doms' doet,  of iets doet wat niet lukt is er de kans dat ze onttroond wordt!

Ik zou zeggen, geniet. Geniet van het werk dat er voor jou gedaan wordt, met een beetje mazzel houdt ze de jongensgroep ook nog een beetje in bedwang. Geniet

En let op; het zijn sterke schouders die de weelde kunnen dragen. Blijf de baas-baas in jouw klas. Je kan beter een keer een kleine clash met jouw meidenleidster hebben waardoor zij zich een tijdje tegen jou af gaat zetten, dan dat zij het idee heeft dat zij óók de dienst uit maakt in jouw klas.

Slechte meidenleidsters:

Oi! Dat is altijd lastig. Hoogstwaarschijnlijk lopen hier meidenvenijn, pesten 2.0 en meiden die zich echt niet meer fijn of veilig voelen hand in hand.

Een slechte meidenleider kan je onder andere herkennen aan veel gescheld, gekissebis en 1 of 2 meiden die té stil zijn in jouw klas. Dat zijn de gevolgen.
De oorzaak vinden vereist het nodige speurwerk.
Ik zou niet meteen beginnen met de té stille kinderen uit te gaan horen, hun positie is al zwak. Probeer hun gerust te stellen dat je aan de slag gaat en laat ze hun hart luchten, ga niet vissen. Als de leidster erachter komt dat ze hebben gepraat dan worden ze gefileerd.

Let eens op de volgende situaties:

Een slechte leidster zal zeker iemand uitzoeken om buiten te sluiten, dat nog harder en/of gemener doen.
En/of zal ze nog harder trekken aan de meiden om haar heen om haar wil op te leggen (dat gaat met het nodige volume gepaard zo hier en daar) .
En/of…JIJ bent de klos, rollende ogen, klakkende tongen, zwiepende haren, totale desinteresse in jouw klaslokaal. Succes met lesgeven.

T is een strijd, en je moet die ingaan met het beeld dat jij die niet aangaat, je gaat die neutraliseren.
Gezichtsverlies is hier ook een ding, net zoals bij de jongens.
Praten, helemaal goed, maar hou ook hier in de gaten dat ze in de gevaarmodus zal staan, dat wat je zegt zal later doordringen.

Wees helder en duidelijk in wat je wel en niet wilt zien in jouw klas. En als tijdens het gesprek de ogen rollen, "ja whatever" gemompeld wordt, nou ja wat ik in gedachten attitudes noem, haar antwoorden zijn...
Blijf kalm.
Bedenk je eens, hoe oud zal ze zijn? Wat heeft ze eigenlijk echt in huis om..? Gun haar niet de lol dat jij bijt. Wees ook dan duidelijk en helder in wat je wel en niet wilt zien in jouw klas. En dat jij de uiteindelijke baas in de klas bent.
T zijn sterke schouders die de last kunnen dragen. Kijk waar je haar kunt helpen om ten eerste aan jouw kant te komen en ten tweede zonder al te erg gezichtsverlies uit deze situatie te komen.

Wil je iemand als meidenleidster actief afzetten weet dan dat je haar mogelijk in de wind zet om de volgende persoon te zijn om buitengesloten te worden.
Persoonlijk zou ik ervoor kiezen om haar leiderschap moeilijker te maken door haar vaak na te laten blijven, bijvoorbeeld, waardoor ze haar actieve grip op de andere meiden verliest.
Weet wel dat je niet weet wie de volgende leidster wordt!

Zó, t is echt heel moeilijk om hier in algemeenheden over te schrijven, er zijn al tig meiden en situaties door mijn gedachten heen gegaan tijdens het schrijven van dit blog!

We gaan dan een keer via Zoom (echt veel beter dan Skype) sparren.

Gratis, ik weet dat ik je al kan helpen in 3 kwartier.
Schroom niet, je bent niet de eerste, en ik vrees niet de laatste.

Leiders heb je er in alle soorten en maten, de maat die meestal genomen wordt is goed of slecht. In jouw klas heb je ook leiders M en V zitten. In deze blog de jongens!

Wie is er nou de baas in de klas?

Het eerste waar je dat aan merkt bij de jongens is het geklier. Heb je een goede leider, eentje waar de jongens achteraan lopen dan is er een soort van rust.. Het blijven jongens dus het is een zeer relatieve rust , maar dat is helemaal prima. Enne,ook een goede leider moet aan zijn statuswerken, dus je zal hem zeker tegenkomen in de vorm van tussendoor en "lollige" opmerkingen tijdens jouw lessen, uitdagen, risico nemen…Maar aan de sfeer en hoe erop gereageerd wordt kan je merken wat voor leider het is. Is de sfeer en reactie erop wel oké dan heb je een leider met zelfvertrouwen.

Heb je daar een slechte leider, of wat ook  aan de orde kan zijn ,een machtswisseling, dan is er "gedoe". Gedoe in jouw groep, gedoe in jouw lessen gedoe op het plein, gedoe op de gang… GEDOE.
Variërend van kleine, vervelende, herhalende ruzies, vervelende lesonderbrekingen, vervelende opmerkingen t/m gevechten en pesten.
EN, niet onbelangrijk, onrust in jouw klas. Een slechte of nieuwe leider heeft bevestiging van de status nodig en zal dat ook zeker ten koste van jou gaan doen, jou uitdagen, stoer doen. Ja, het hoort bij de leeftijd maar ook zeker bij status. Je merkt het aan de spanning, de sfeer en de mate van onbehoorlijkheid van de uitdagingen. Is dat laatste té, weet dan dat je hier met een gedoe in jouw groep te maken hebt, en niet tegen jou.

In mijn vorige blog vroeg ik je om jouw klas eens te "scannen" , nu kan je daar aan toe voegen of je een goede of een slechte leider hebt.
Heb je een goede? Ik zou met hem gaan samenwerken, maar dan wel vanuit de positie dat jij de baas-baas bent. Oftewel, mocht jouw goede, jeugdige, onervaren leider zo hier en daar een beetje doordraven… neem hem een keer apart (let op gezichtsverlies) en praat even met hem en leg dan uit hoe de regels in jouw klas werken en dat jij de baas-baas bent. Niet teveel ge-ouwehoer graag.

Heb je een slechte leider?

Bedenk je dat, hoe raar het ook klinkt, het eigenlik niet eens tegen jou gericht is. Alhoewel dat misschien wel zo voelt. Een slechte leider krijg je vaak doordat deze jongen een slecht voorbeeld volgt, dus hoe krijg je dat anders?
Verschillende opties: ik zie regelmatig leerkrachten deze leider streng aanpakken, oké. Persoonlijk vind ik dat alleen maar een goede optie als je naast de afkeuring op gedrag meteen een alternatief geeft. En dat dan niet te uitgebreid, maar duidelijk en met een duidelijke straf erachter. Bijvoorbeeld bij door jouw heen praten, becommentariëren; Eerste keer: Als je wilt dat ik naar je luister moet je je vinger opsteken, volgende keer ..* de gang op?* Tweede keer; uitvoeren belofte eerste keer, niet teveel poeha erom heen; U kunt gaan.
Waarom zo kort door de bocht?
Je moet de situatie in de klas aanpakken maar je moet niet teveel een podium gaan geven. Dus niet teveel kans voor de rest van de groep om 'applaus' te geven doordat jij een stilte laat vallen na het commentaar o.i.d.

Ik noem het lachen om tussendoor opmerkingen, commentaar, storende opmerkingen in de les altijd "applaudisseren". Ik leg de rest van de groep dan altijd uit dat zij, door zo te applaudisseren de persoon die het doet precies het verkeerde leren, namelijk dat dit storen oké is en dat ze bijdragen aan de pak hem beet 3 weken per jaar die je bij elkaar opgeteld besteed aan dit soort "niets doen".. Geen les, afwachten totdat de groep weer verder kan. Persoonlijk zou ik in die 3 weken wel 20 andere leuke dingen kunnen doen.

Gaat dit door, ja, ook dan een keer apart nemen. Ook niet teveel poeha eromheen, vrij kort van tevoren zeggen dat hij moet blijven en kort maar krachtig zijn. En, hou me ten goede, binnen kort en krachtig kan heus aandacht zijn voor jouw leider als persoon! T is hard werken als je niet weet wat je doet!
Ik heb één keer een slechte leider dat letterlijk verteld, die toen toegaf dat het leider zijn voor hem ook een rol was die hem opgedrongen was. En dat hij het helemaal niet zo leuk vond, en ook niet meer goed wist wat hij nou moest doen.

Ik wil dat je kort en krachtig blijft. Teveel gepraat en om het bosje heen lopen werkt niet in een situatie waarbij één partij zich wapent tegen het op zijn kop krijgen. Dat doet iets in je hersenen, namelijk het bordje GEVAAR omhoog zetten, waardoor teveel taalgebruik niet meer verstaan wordt. Hoe sneller jij duidelijk bent, hoe sneller hij een stukje kan relaxen, helemaal zal niet gebeuren in dat gesprek.

Volgende keer de meiden….. dat is weer een heel ander verhaal!

Geklier, geklets, alsof iedereen collectief de spanningsboog van een mier heeft vandaag , BAH!

Ik ken het uit de momenten dat ik trainingen in klassen geef. En ik ken het zeker omdat ik bij klassen word geroepen waar de sfeer goed verziekt is.

Ken je dat? HERken je dat?

Ik heb klassen meegemaakt waarbij de jongens uit groep 7 inmiddels de dienst op het plein uitmaakten.
Het stomme is dat er een paar tussen zaten die sociaal gezien heel erg slim waren. Ze hadden ALLES in zich om echt goede leiders te zijn, maar net op de verkeerde momenten namen ze een verkeerde afslag.
Verkeerd, omdat ze bijvoorbeeld in een buurt woonden waar ze alleen maar"stoere" oudere jongens zagen, vaak jongens die sociaal gezien, minder slim waren dan zij.
Maar dat is de frisse buitenstaander die spreekt. Zij vonden het stoer en gingen het ook doen!

Kinderen leren door na te doen.

Een instant oplossing is hier niet voor, maatwerk wel.
WEET dat als jij zo'n klas hebt je niet de enige bent. Mijn ervaring is dat je als school ergens in jouw groepen één groep hebt zitten die zó met zichzelf aan de rommel gaat dat ze in groep 7 of 8 zo onveilig zijn dat lesgeven bijna onmogelijk is. Geen vingerwijzen naar collega's, soms is dit gewoon zo.

Je kan zelf al wel iets doen.

Mocht je meer informatie willen over Breakthrough for Teens voor jouw klas willen, geef dat dan hier aan!

Keuzestressssss

Ja, het is weer DIE tijd.

De tijd van de schoolkeuzes komt eraan! Ik merk het aan de groep8-ers.
Sommigen denken er liever nog niet aan, meestal omdat ze nog niet tevreden zijn over hun huidige scores, sommigen beginnen er al vrolijk over te babbelen want ze voelen zich vol zelfvertrouwen en zijn blij met hun scores en weten welke school ze willen.

Ik weet trouwens niet hoe dat in jouw gemeente geregeld is, maar hier in Den Haag wordt er door de middelbare scholen aardig gescreend welke leerlingen ze aannemen! Maar die stress bespaar ik ze nog even…..

In de gesprekken die ik al die jaren met kinderen uit groep 8 heb gevoerd, en nu weer heb, over welke school ze gaan kiezen gaat het qua woorden alleen maar over het niveau. Helaas ben je nog altijd een loser als je naar Kader gaat en de baas als je VWO aantikt.
Jij, als ouder of leerkracht zal dit wel herkennen en hopelijk, net als ik, blijven herhalen dat je moet doen wat je kan. Dat je na je middelbare school nog allerlei mogelijkheden hebt, ik vertel er ook vaak bij dat de gemiddelde volwassene meestal nog 1 á 2 keer switcht. Of met een studie, of met werk.

Maar vaak zit daar niet de echte pijn, die zit in hem, is mijn ervaring, in het niet voldoen aan een of andere eis die de kinderen aan zichzelf gesteld voelen.
Aan het supereng vinden om naar zo'n andere omgeving te gaan.

Aan het echt-even-helemaal-weg-zijn van zelfvertrouwen, en dus ook de lol om naar een nieuwe school te gaan.

En aangezien de hersenen van kinderen nog niet ingericht zijn op zichzelf UIT de angst of put te praten schieten sommigen er te hard IN.

Daarom ben ik op enig moment lessen gaan maken juist over die dingen die jouw zelfvertrouwen héél snel weg kunnen slaan.
Dat is uiteindelijk Breakthrough for Teens geworden.

Een training waarin ik de kinderen dingen die jij en ik inmiddels héél normaal vinden omdat wij die in ons leven geleerd heb leer. Aangepast op hun niveau, haalbaar, do-able. Levenslessen. O! werkt dat zo!
Waarbij stillere kinderen leren om wel hun gevoel van "ik hou nu even mijn mond" te vertrouwen maar wel uitgedaagd worden om tóch vaker wat te zeggen.
Ik heb in het verleden de twee stilste meiden van een groep 8 aan het presenteren van de maand afsluiting gekregen, ze hadden een duwtje, even wat veiligheid nodig.

Of de drukkere kinderen die wel wíllen samenwerken maar t lukt nooit echt GOED duidelijk maken wát er in al die herrie bij anderen gebeurt en ze dus meestal eindigen met óf alleen voelen, óf met andere drukke kinderen (geen handige combi bij samenwerken).

Leren doen we allemaal op onze eigen manier,maar we delen dat we leren met ons gevoel erbij.

Voelen vertelt ons of iets goed, fout, veilig of onveilig is.
En of we het dus gaan herhalen. Voelt t goed? Was er succes (koekjes zijn ook succes hè)

Voelt t fout? Was er geen succes : ruzie, verdrietig worden, op je kop krijgen.
Dan doen we het niet snel nog een keer, of we proberen het nog een keer maar dan vaak wat venijniger (of stiekem).

De laatste tijd pas ik buikgevoel toe bij de kinderen in mijn kinderyogalessen of op de BSO's waar ik wel eens inval.

Die ene opmerking die niet leuk is voor de ander, die ene actie..
Ik ben de volwassene, zie en of hoor dat en moet er wat van zeggen. En daar kwam ik op een punt dat ik dacht; "Dit moet anders kunnen"..
Ik zag de check-out in de blik van de kinderen, het afwenden, zich gaan focussen op dat andere dingetje dat plotseling super interessant is.
Herkenbaar?Tegen een muur aanpraten, zo voelde het. Ik had er geen zin meer in op die manier

De aanleiding

Eigenlijk ging t heel natuurlijk, ik ging een keertje door mijn knieën bij een meisje dat een ander kind pijn had gedaan, ik keek haar aan, ze begon zich al af te sluiten, af te wenden.
Ik zei: Kijk mij eens aan" en dat deed ze heel even, in die tijd wees ik naar haar buik en vroeg ik "Hoe voelt het nu in je buik?".  
O, die zag ze niet aankomen!

Geen antwoord diep inademen. Maar er gebeurde een boel, ze ontspande en werd een beetje verdrietig.

"Voelt het fijn in je buik?" Vroeg ik?
Nee, schudde ze.
Voelde je dat misschien ook al voordat je ging slaan?"
Knik, knik, knik.
"Oké " Zei ik "Dan heb je nu dus een dubbel vervelende buik. Dat is vervelend Als je weer een vervelende buik krijgt, als je dat weer voelt, kom dan even naar mij en ga niet slaan. Want dat heb je een dubbel vervelende buik en er is niets opgelost. Je bent het nog aan het leren, dat lukt niet altijd"

In mijn massagetherapie merk ik altijd aan cliënten dat ze contact maken met gevoel en verstand en zichzelf aan een ZUCHT.

Hier ook een dikke zucht.

Ik eindig dit soort momenten dan altijd met een korte herhaling, ik zeg soms ook tegen dat ze nog aan het leren zijn en nu ging t even niet goed en dan "Nu klaar, lekker verder gaan".

Dit voelde goed, dus vaker gedaan!

Ik ben dit verder en vaker toe gaan passen. Voor die kinderen die mij kennen is het een hele korte gebarentaal geworden, ik wijs op mijn buik en maak een vragend gezicht..O ja!
Voor sommige kinderen is het een enorme opluchting, hun gevoel mag er ook zijn. dat maakt dat ze sneller naar mij toekomen of zeggen dat ze iets niet leuk vinden. Soms vóór het punt van standje gil-krijs-boos, helemaal stoer is dat.

En dat ik dan het voordeel heb als kinderyogajuf en massage therapeut dat ik een he-le-boel manieren ken om de energie van het gevoel eruit te laten gaan, dat is de mazzel. Daarover in een ander blog meer.

Een balletje gevoel met beperkte conflict-oplossingsmogelijkheden

Weet je, een pasklare oplossing voor de "het is al gebeurd" momenten is er mijns inziens niet.
Dit is een waardevolle uitbreiding van de mogelijkheden die ik wil delen omdat ik merk dat je op deze manier een kind weer leert te ZIEN.
Als beginnend mens, die nog niet alles kan maar wel onderweg is om het te leren.

En dat gevoel, dat gevoel dat zit er! Laten wij ze helpen ermee om te leren gaan.

Ga jij het ook eens proberen? Ik lees het graag!

En mocht je met je kind(eren) thuis, op school of op de opvang op een leuke manier aan de slag willen met gevoel kijk dan in de winkel.
Daar vind je ontspanningsverhalen en kaarten voor een goed gesprek met je kind.